Η ανέλπιστη κατά πολλούς, αναμενόμενη κατ’ άλλους δικαίωση της προσφυγής της ΔΕΗ δίνει πολύτιμο χρόνο στο ελληνικό δημόσιο (το οποίο άλλωστε σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης είναι και υπεύθυνο για το μη άνοιγμα της αγοράς) ώστε να προετοιμάσει τη δική του στρατηγική για την απελευθέρωση στον ηλεκτρισμό σε συνδυασμό με την αποκρατικοποίηση της εταιρείας κατά τον επωφελέστερο και αποδοτικότερο τρόπο που θα κρίνει το Δημόσιο.
Άλλωστε θα πρέπει να επισημανθεί ότι η απόφαση του ΔΕΕ, διαπιστώνει και η ίδια ότι υπάρχει κυρίαρχη θέση της ΔΕΗ στην αγορά λιγνίτη αλλά και αδυναμία πρόσβασης τρίτων. Επίσης η απόφαση ουσιαστικά λέει ότι η Κομισιόν έκανε λάθος χειρισμούς και δε στοιχειοθέτησε τη θέση της περί κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΗ. Δηλαδή, η απόφαση επιτρέπει στην Κομισιόν να επανέλθει δριμύτερη, εάν το Δημόσιο παραμείνει αδρανές και δεν προχωρήσει στις αναγκαίες αλλαγές για τη διευκόλυνση του ανταγωνισμού στον ηλεκτρισμό.
Τι αλλάζει
Με την απόφαση πάντως, παύει πλέον να επικρέμαται η δαμόκλειος σπάθη της πώλησης των τριών μονάδων και παγώνουν οι συζητήσεις που είχαν ξεκινήσει με την Κομισιόν η οποία είχε έτοιμη τη σχετική απόφαση (Αμύνταιο, Μεγαλόπολη, Φλώρινα). Βεβαίως πληροφορίες αναφέρουν ότι η υποχρέωση πώλησης μονάδων αποτελεί ρητό όρο του μνημονίου, ωστόσο με την απόφαση του ΔΕΕ, το κλίμα αλλάζει δραματικά.Θυμίζουμε άλλωστε ότι η υπόθεση των λιγνιτών βρίσκεται 10 χρόνια στο προσκήνιο και στο διάστημα αυτό έχουν αλλάξει δραματικά οι συνθήκες στην Ευρώπη. Πλέον δεν κατασκευάζονται νέες ανθρακικές μονάδες στην Ευρώπη καθώς υπάρχουν ισχυρά αντικίνητρα και η έμφαση δίνεται σε άλλες τεχνολογίες και στις ΑΠΕ. Πλέον με την απόφαση ουσιαστικά δίνεται το περιθώριο στο ελληνικό δημόσιο να σχεδιάσει το ίδιο τον τρόπο με τον οποίο θα αποκρατικοποιηθεί η ΔΕΗ και θα απελευθερωθεί η αγορά.
Nome
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειώσουμε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η διαβούλευση για τις περίφημες δημοπρασίες αλά γαλλικά για τη λιγνιτική ενέργεια. Οι δημοπρασίες αυτές, εφόσον σχεδιαστούν σωστά (γίνει δηλαδή σωστή αποτίμηση του κόστους ώστε να οριοθετηθεί το κατώφλι των δημοπρασιών) μπορεί να δημιουργήσει ταυτόχρονα υπεραξία για τις μονάδες της εταιρείας (μακροχρόνια συμβόλαια πώλησης με συγκεκριμένη τιμή) αλλά και ένα benchmarking για το πόσο αυτές κοστίζουν. Άρα μπορούν να δώσουν μια αποτίμηση με όρους αγοράς για την αξία της ΔΕΗ, πέρα από τους χρηματιστηριακούς δείκτες και την κεφαλαιοποίηση της εταιρείας που έχει καταρρεύσει. Και βέβαια μπορούν να ικανοποιήσουν το ζητούμενο της πρόσβασης τρίτων στο ίδιο μείγμα καυσίμου με τη ΔΕΗ, στερώντας από την Κομισιόν τη δυνατότητα να παρέμβει εκ νέου και με καλύτερους όρους και προετοιμασία για τα θέματα της αγοράς ηλεκτρισμού.
Κυβέρνηση
Η θετική υποδοχή της απόφασης από την κυβέρνηση εξηγείται ακριβώς από το γεγονός ότι της δίνεται η δυνατότητα να προχωρήσει την υπόθεση της ΔΕΗ με νέους όρους. Η πώληση λιγνιτών, άλλωστε εξυπηρετούσε το ζητούμενο για άνοιγμα της αγοράς, όχι όμως και της αποκρατικοποίησης της ΔΕΗ με τους καλύτερους δυνατούς όρους. Στον αντίποδα η πετυχημένη αποκρατικοποίηση, δε σημαίνει απαραίτητα άνοιγμα της αγοράς. Όπως εκτιμάται λοιπόν, η απόφαση πετάει το μπαλάκι στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία καλείται να βρει τη χρυσή τομή, το καλύτερο «μείγμα» για τον εξορθολογισμό της αγοράς με την άρση των στρεβλώσεων και των εμποδίων και την επιλογή της καλύτερης και πιο προσοδοφόρας λύσης για τη ΔΕΗ.
ΔΕΗ
Η προσεκτική ανάγνωση της επίσημης δήλωσης της ΔΕΗ, δείχνει ότι στην εταιρεία υπάρχει πλήρης επίγνωση ότι δε θα πρέπει να επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος και θα πρέπει να υποστηριχθούν (και όχι να υπονομευθούν) οι λύσεις εκείνες που θα ανοίγουν «χωρίς αίμα» την αγορά του λιγνίτη. Ως τέτοια εκλαμβάνεται η θέση όπως διατυπώθηκε χθες στην ανακοίνωση της ΔΕΗ ότι «Η ΔΕΗ παραμένει σταθερή στη θέση της υπέρ της περαιτέρω απελευθέρωσης της ελληνικής αγοράς ηλεκτρισμού, η οποία πρέπει να γίνει με αυστηρό σεβασμό των κανόνων Δικαίου, να υπηρετεί τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ όλων των συμμετεχόντων, να περιλαμβάνει όλα τα τμήματα της αγοράς ηλεκτρισμού (χονδρεμπορική και λιανική), με γνώμονα το συμφέρον του τελικού καταναλωτή και της οικονομίας που αποτελεί και βασική απαίτηση του Μνημονίου. Είναι αυτονόητη η συνέχιση της συνεργασίας μας με την Πολιτεία και τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας για την επίτευξη μακροπρόθεσμης και βιώσιμης λύσης για τη δομή της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα». Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι από το 2008 έως το 2009 παρουσιάστηκαν αρκετές εναλλακτικές και συγκεκριμένες προτάσεις μέτρων (Βεύη, νέα ορυχεία, Μελίτη) που εφόσον είχαν γίνει αποδεκτές και δεν είχαν υπονομευθεί, η ΔΕΗ δε θα είχε βρεθεί ποτέ σε κίνδυνο να πουλήσει αναγκαστικά και «εν μία νυκτί» το 30% των μονάδων της.
Ιδιώτες
Από την πλευρά των ανεξάρτητων ηλεκτροπαραγωγών πάντως, η απόφαση του ΔΕΕ χαρακτηρίζεται ως αναμενόμενη. Πηγές της αγοράς επισημαίνουν άλλωστε ότι η πώληση μονάδων όπως φαινόταν να σχεδιάζεται από την Κομισιόν, δεν παρουσίαζε επιχειρηματικό ενδιαφέρον, κάτι που είχε ήδη επισημανθεί καθώς οι ανεξάρτητοι ηλεκτροπαραγωγοί ζητούσαν να δημιουργηθεί πρόσβαση σε καλάθι φθηνού καυσίμου και όχι μόνο στους λιγνίτες. Και οι υπόλοιποι παίκτες της αγοράς, λοιπόν, φαίνεται ότι επικεντρώνουν τον ενδιαφέρον τους στο περίφημο μοντέλο Nome , με ζητούμενο να μην ξαναγίνουν τα λάθη του παρελθόντος και ο σχεδιασμός να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκλείεται η επανάληψη φαινομένων τύπου Energa – Hellas Power.
http://www.energypress.gr/
