Επιχειρώντας να κερδίσει ό,τι μπορεί τώρα που η ΔΕΗ βρίσκεται ακόμη υπό δημόσιο έλεγχο, η βιομηχανία, στην οποία τα τιμολόγια είναι εδώ και καιρό απελευθερωμένα, πιέζει για φτηνότερες χρεώσεις και «ειδικά πακέτα» στήριξης της παραγωγής, με το επιχείρημα ότι το υψηλό κόστος ενέργειας πλήττει την ανταγωνιστικότητά της. Α
πό την πλευρά της η ΔΕΗ υποστηρίζει σε υψηλούς τόνους ότι ήδη οι σημερινές τιμές με τις οποίες προμηθεύει τις ενεργοβόρες βιομηχανίες είναι χαμηλότερες από το κόστος παραγωγής της, με αποτέλεσμα να ζημιώνεται. Καλεί μάλιστα όσες επιχειρήσεις έχουν… αντίρρηση με την τιμολογιακή πολιτική της, να φύγουν από πελάτες και να αναζητήσουν άλλον ιδιώτη προμηθευτή ή να αξιοποιήσουν τη δυνατότητα εισαγωγών.
Η κόντρα έφτασε στο απροχώρητο αυτή την εβδομάδα, τόσο με αφορμή το εξώδικο που έστειλε η ΔΕΗ στην Αλουμίνιον της Ελλάδος, προειδοποιώντας την εταιρεία του ομίλου Μυτιληναίου ότι θα κατεβάσει τους διακόπτες, όσο και με την καταγγελία που έκανε στις ευρωπαϊκές αρχές ανταγωνισμού υψηλόβαθμο στέλεχος της ΔΕΗ, κατηγορώντας το Ελληνικό Δημόσιο για καταχρηστικές πρακτικές σε βάρος της ΔΕΗ και υπέρ συγκεκριμένων βιομηχανιών οι οποίες απολαμβάνουν ευνοϊκά τιμολόγια. Η ΡΑΕ τελικά έκανε δεκτά προχθές τα ασφαλιστικά μέτρα υπέρ της Αλουμίνιον, απαγορεύοντας στη ΔΕΗ να διακόψει την ηλεκτροδότηση της βιομηχανίας ενόσω βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία διαιτησίας μεταξύ των δύο πλευρών. Η εταιρεία, που διαθέτει δική της μονάδα συμπαραγωγής, απολαμβάνει ήδη ευνοϊκή προσωρινή τιμή (42 ευρώ/μεγαβατώρα) και οφείλει στη ΔΕΗ πάνω από 100 εκατ. ευρώ. Τα χρέη της βιομηχανίας προς τη ΔΕΗ ξεπερνούν σήμερα κάθε προηγούμενο, καθώς σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που έδωσε ο πρόεδρος της Επιχείρησης στη Βουλή, οι 29 ενεργοβόρες βιομηχανίες και οι μεγάλες επιχειρήσεις της υψηλής τάσης χρωστούσαν μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου 293,8 εκατ. ευρώ, ενώ οι οφειλές από τις επιχειρήσεις μέσης τάσης (βιομηχανίες, σούπερ μάρκετ κ.ά.) οφείλουν άλλα 137 εκατ. ευρώ. Το επιχείρημα της βιομηχανίας για φτηνά τιμολόγια ρεύματος είναι ότι το ενεργειακό κόστος έχει αυξηθεί μέχρι και 50% τα τελευταία χρόνια εν μέσω κρίσης και τις έχει οδηγήσει στο «κόκκινο».
Η Ελληνική Ενωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ) καταγγέλλει δε τη ΔΕΗ ότι καταχράται την κυρίαρχη θέση της στην αγορά αρνούμενη να διαμορφώσει ειδικά τιμολόγια, παρότι από την άλλη πλευρά οι βιομηχανίες, ενώ έχουν τη δυνατότητα να καταφύγουν σε άλλους ιδιώτες προμηθευτές (λ.χ. Protergia, Ηρων κ.ά.), δεν το πράττουν.
Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα του υψηλού ενεργειακού κόστους στην ελληνική βιομηχανία, που φτάνει να αντιστοιχεί μέχρι και στο 50% του συνολικού κόστους παραγωγής για τις υαλουργίες, τις μεταλλουργικές επιχειρήσεις, τις τσιμεντοβιομηχανίες, τις χαρτοβιομηχανίες και τις κλωστοϋφαντουργίες, είναι πρωτίστως πρόβλημα υπερφορολόγησης των ενεργειακών προϊόντων. Σύμφωνα με την ΕΒΙΚΕΝ, από τα 1.000 ευρώ ενός τιμολογίου ρεύματος, μόνο τα 550 ευρώ είναι η κατανάλωση ενέργειας και τα 450 ευρώ είναι οι φόροι και οι άλλες χρεώσεις, όπως ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης (5-7%), το τέλος ΑΠΕ (7%), το κόστος των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (7%) και οι υποχρεωτικές αγορές δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα.
Συγκριτικά με αναπτυγμένες βιομηχανικά χώρες, όπως λ.χ. η Γερμανία, η μέση τιμή της μεγαβατώρας στην υψηλή τάση είναι περίπου 50 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα η τιμή χονδρικής έχει υποχωρήσει αυτή την περίοδο στα 40-45 ευρώ.
Εφημερίδα Συντακτών
Βασίλης Γεώργας
