Τα ίδια στελέχη σημειώνουν ότι οι οφειλές πελατών, μπορεί μεν να μην παρουσιάζουν περαιτέρω αύξηση, ωστόσο δεν εμφανίζουν ούτε και βελτίωση γεγονός που προκαλεί εύλογη ανησυχία για τις εύθραυστες ισορροπίες στην αγορά ηλεκτρισμού.
Πιο αναλυτικά από τις συνολικές οφειλές του 1,3 δις, περίπου 380 εκατ. ευρώ αφορούν σε ανεξόφλητες οφειλές της υψηλής τάσης. Αντίστοιχα περίπου 600 εκατ. ευρώ αφορούν σε ανεξόφλητους λογαριασμούς από τη χαμηλή τάση, εκ των οποίων το 65% αφορά σε οφειλές νοικοκυριών. Αυτό σημαίνει ότι οι ανεξόφλητοι λογαριασμοί προς τη ΔΕΗ από νοικοκυριά φτάνουν τα 390 εκατομμύρια ευρώ.
Το υπόλοιπο ποσό περίπου 180 εκατ. ευρώ αφορά σε ανεξόφλητους λογαριασμούς από τη Μέση Τάση, δηλαδή από μικρότερες βιομηχανίες αλλά και μεγαλύτερα καταστήματα, κτίρια γραφείων κλπ, ενώ ένα ποσό της τάξης των 190 εκατ. ευρώ αφορά σε οφειλές του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης στοιχεία που αφορούν στις καταγγελμένες συμβάσεις, καθώς από 80 έως 85 χιλιάδες που ήταν πριν την οικονομική κρίση, αυτή τη στιγμή έχουν φτάσει τις 400 χιλιάδες. Πρόκειται κυρίως για συμβάσεις καταστημάτων, επιχειρήσεων ή γραφείων που έκλεισαν και οι οφειλές που άφησαν πίσω τους θα εισπραχθούν εξαιρετικά δύσκολα, αυξάνοντας σημαντικά τις επισφάλειες.
Το σκηνικό αυτό όπως διαμορφώνεται δημιουργεί γενικότερα προβλήματα τόσο για την ισορροπία της αγοράς ενέργειας όσο και για την προοπτική προώθησης των αποκρατικοποιήσεων του ενεργειακού τομέα. Έτσι με ανοιχτό το πρόβλημα των ανεξόφλητων λογαριασμών και της έλλειψης ρευστότητας της αγοράς ηλεκτρισμού, καθηλώνεται το σύνολο των ενεργειακών αποκρατικοποιήσεων, από τον ΑΔΜΗΕ και τη ΔΕΗ, μέχρι και τη ΔΕΠΑ. Αυτό συμβαίνει καταρχάς γιατί οι οφειλές μετακυλύονται σε ολόκληρη την αλυσίδα της αγοράς και ήδη η ΔΕΗ εμφανίζεται να χρωστάει περί τα 200 εκατ. ευρώ στον ΑΔΜΗΕ και περί τα 96 εκατ. ευρώ στο λειτουργό της αγοράς ΛΑΓΗΕ (στα οποία θα πρέπει να προστεθούν ακόμη 130 εκατ. ευρώ με την κατάργηση του συμψηφισμού για τις φωτοβολταϊκές στέγες) και φτάνουν μέχρι τους ανεξάρτητους ηλεκτροπαραγωγούς και τελικά στη ΔΕΠΑ.
Και βέβαια με την κατάσταση αυτή οι ανεξόφλητες οφειλές και η κατάσταση στην αγορά αποτρέπει τους ενδιαφερόμενους επενδυτές να δώσουν το παρών στις αποκρατικοποιήσεις του ενεργειακού τομέα, με ορατό τον κίνδυνο να επαναληφθεί το … «φαινόμενο ΔΕΠΑ» (μη εμφάνιση επενδυτή με δεσμευτική προσφορά), όσο και εάν στην περίπτωση της εταιρείας αερίου, οι λόγοι για τη μη κατάθεση προσφοράς από τη Gazprom ήταν εξαιρετικά πιο σύνθετοι από τις ανεξόφλητες οφειλές στην αγορά…
http://www.energypress.gr/news/reuma
