Είναι ξεκάθαρο ότι η Διοίκηση των Ναυπηγείων Ελευσίνας αντί να εξαντλεί
δημιουργικά τις τεράστιες δυνατότητες της ναυπηγοεπισκευαστικής
βιομηχανίας, εξαντλεί προκλητικά τα όρια ανοχής και αντοχής των εργαζόμενων σε αυτήν.
Το περιβόητο “Μακροπρόθεσμο Ναυπηγικό
Πρόγραμμα” που επικαλείται ο κ. Ταβουλάρης από το 1997 φαίνεται ότι
βασίζεται αποκλειστικά αφενός στις παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού με
εγγυημένα κέρδη για τον ίδιο και αφετέρου σε μια διεστραμμένη
πρακτική συστηματικής καπηλείας της “τύχης” του εργατικού δυναμικού των
Ναυπηγείων με την απειλή του “λουκέτου” ως μέσο πίεσης και εκβιασμού για τη λήψη παχυλών επιδοτήσεων, την εξασφάλιση χρηματοδότησης και την άντληση “θαλασσοδανείων”.
Η ακμάζουσα πρώην κρατική βιομηχανία μετατράπηκε σε μια “κρατικοδίαιτη ιδιωτική επιχείρηση”
που αγνοεί ανάλγητα ακόμη και τη στοιχειώδη υποχρέωσή της για καταβολή
δεδουλευμένων ενώ ταυτόχρονα “επιστρατεύει” όλες τις μεθόδους
“εργολαβοποίησης” και ακραίας εργασιακής επισφάλειας.
Η ΔΑΚΕ Ι.Τ. στέκεται αλληλέγγυα και
στηρίζει με κάθε διαθέσιμο μέσο τον πολύχρονο αγώνα των
συναδέλφων-εργαζομένων στα Ναυπηγεία Ελευσίνας που παραμένουν απλήρωτοι
για περισσότερο από 8 μήνες, ένα διμέτωπο αγώνα για την προοπτική των
Ναυπηγείων, αλλά και την επιβίωση των οικογενειών τους.
Είναι Εθνικά αδιανόητο και αναπτυξιακά απαράδεκτο να καταρρέει η ναυπηγική βιομηχανία της πρώτης παγκοσμίως χώρας στη ναυτιλία.
Ο ΑΓΩΝΑΣ των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Ελευσίνας
είναι ΑΓΩΝΑΣ όλων μας.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΑΚΕ Ι.Τ.
