Το τελικό «οκ» των τραπεζών, που έχουν δανείσει τον ΑΔΜΗΕ
δηλαδή της ΕΤΕπ και των ελληνικών, ότι συναινούν στην ιδιωτικοποίησή του, περιμένει ακόμη η ελληνική πλευρά, διαδικασία ωστόσο που αποδεικνύεται αρκετά χρονοβόρα.
Μπορεί το νομοσχέδιο για το διαχωρισμό του ΑΔΜΗΕ από τη ΔΕΗ να δόθηκε προ ημερών σε δημόσια διαβούλευση, ωστόσο οι τράπεζες δεν έχουν ακόμη απαντήσει, κάτι που είναι απαραίτητο για να προχωρήσει η αποκρατικοποίηση.
Ένα προς ένα, τα βήματα και τα αγκάθια του συγκεκριμένου διαγωνισμού (πρόσκληση
εκδήλωσης ενδιαφέροντος, συνεννόηση με τράπεζες, επίλυση της προσφυγής
των συνταξιούχων της ΔΕΗ για το ασφαλιστικό, κ.ο.κ.), τέθηκαν σε σύσκεψη που έγινε χθες στο ΥΠΕΚΑ, παρουσία της ηγεσίας του, και όλης της ομάδας που εμπλέκεται στο project ΑΔΜΗΕ.
Ειδικά στο μέτωπο των ελληνικών τραπεζών, διαπιστώνεται ότι οι συζητήσεις μαζί τους για το δανεισμό του ΑΔΜΗΕ προχωρούν μεν, αλλά με αργό ρυθμό.
Εκεί που τα πράγματα απαιτούν ακόμη πιο προσεκτικούς χειρισμούς, όπως έχει γράψει και παλαιότερα το «Energypress», είναι στο μέτωπο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ).
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, μπορεί η ελληνική πλευρά να έχει παράσχει τις διαβεβαιώσεις που της ζητήθηκαν ότι οι κρατικές εγγυήσεις με τις οποίες δόθηκαν τα δάνεια της ΕΤΕπ στον ΑΔΜΗΕ θα συνεχίσουν να ισχύουν και μετά την αλλαγή ιδιοκτησίας, ωστόσο η ευρωπαϊκή τράπεζα, που έχει την έδρα της στο Λουξεμβούργο, δεν έχει στείλει ακόμη την οριστική της απάντηση.
Η εκκρεμότητα μπορεί να φαίνεται ως τυπική, στην πραγματικότητα ωστόσο είναι ουσιαστική,
καθώς όσοι γνωρίζουν τον τρόπο λειτουργίας της ΕΤΕπ, εξηγούν πως είναι
ιδιαίτερα ευαίσθητη σε θέματα ιδιωτικοποιήσεων, ακριβώς γιατί τα δάνεια
που χορηγεί δίνονται πάντα με κρατικές εγγυήσεις.
Ο όρος «change of control»
Γιατί όμως είναι τόσο σημαντικό για την αποκρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ το τραπεζικό «οκέυ» ;
Διότι, κάθε εταιρικό τραπεζικό δάνειο εμπεριέχει τον όρο «change of control»,
ότι σε περίπτωση δηλαδή που η επιχείρηση αλλάξει χέρια, παρέχεται η
δυνατότητα στο πιστωτικό ίδρυμα (εφόσον προφανώς συντρέχουν κάποιοι κατά
τη γνώμη του λόγοι) να απαιτήσει άμεσα πίσω το δάνειο που είχε χορηγήσει.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι λόγοι αυτοί, μπορεί να έχουν να κάνουν, για παράδειγμα, με την αξιοπιστία της χώρας.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, εκείνο που επιδιώκει η ελληνική πλευρά με την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, είναι να παραμείνουν τα δάνεια στην εταιρεία. Διαφορετικά, ο αγοραστής θα υποχρεωθεί να βάλει περισσότερα κεφάλαια για να χρηματοδοτήσει και τα δάνεια του ΑΔΜΗΕ, κάτι προφανώς που τον καθιστά λιγότερο ελκυστικό.
Τα τιμολόγια
Δεύτερο ζήτημα, που η επίλυσή του είναι θέμα ημερών, αφορά στα τιμολόγια του ΑΔΜΗΕ. Η ΡΑΕ πρέπει να αναθεωρήσει το ποσοστό της απόδοσης των ιδίων κεφαλαίων του διαχειριστή, καθώς τα σημερινά επίπεδα του 8% θεωρούνται χαμηλά. Τα ποσοστά που θεωρούνται εύλογα για τις καινούργιες επενδύσεις του ΑΔΜΗΕ είναι 10% -12%. Πρόκειται για θέμα, που σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, επρόκειτο να συζητηθεί κατά τη χθεσινή ολομέλεια της ΡΑΕ, χωρίς ωστόσο να είναι γνωστό αν αυτό συνέβη.
