ΕΜ. ΤΩΜΑΔΑΚΗΣ: "Δεν θα επιτρέψουμε οι ευθύνες των άλλων να μετακυλήσουν στους εργαζόμενους"

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ της ΕΤΕ/ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ στην ΗΜΕΡΙΔΑ

(ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ – Ε.ΤΕ ΔΕΗ)

«ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΔΕΗ – ΚΙΝΔΥΝΟΙ & ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.»

Κύριε, Πρόεδρε της ΔΕΗ,

Κύριε, Πρόεδρε του ΔΕΔΔΗΕ,

Κύριε, Πρόεδρε του ΑΔΜΗΕ,

Κύριοι Γενικοί Διευθυντές & Διευθυντές της Επιχείρησης,

Κυρίες και κύριοι,

Αγαπητοί–Συνάδελφοι & συναδέλφισσες,

Αξιότιμοι προσκεκλημένοι,

    Σας καλωσορίζω, εκ μέρους του Διοικητικού μας Συμβουλίου, στη συνδιοργάνωση της Ημερίδας

της ΕΝΩΣΗΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ

της ΔΕΗ, του ΔΕΔΔΗΕ και του ΑΔΜΗE

στην όμορφη Θεσσαλονίκη.

Καλωσορίζω τους συναδέλφους μου, από όλα τα μέρη της Ελλάδας που βρίσκονται σήμερα κοντά μας, μέσα σε αυτή την αίθουσα, για να πραγματοποιήσουμε το σημαντικό αυτό συνδικαλιστικό μας καθήκον.

 Σήμερα, είμαστε όλοι εδώ,

 Προσκεκλημένοι του μεγαλύτερου και πιο ιστορικού σωματείου του Ομίλου ΔΕΗ, σε μια δύσκολη οικονομική και κοινωνική συγκυρία.

Καθώς ζούμε στη μνημονική εποχή, μέσα σε ένα εγχώριο και διεθνές οικονομικό περιβάλλον, πολύ αρνητικό και πολύ άδικό για την εργατική τάξη.

Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης, είναι πλέον ορατές και στη χώρα μας, εφ’ όσον η ακρίβεια, η ανεργία και η ανασφάλεια, έχουν γίνει ο εφιάλτης των λαϊκών στρωμάτων

και περισσεύει η οργή και η αγανάκτησή μας, τη στιγμή που δεν ευθυνόμαστε εμείς, αλλά θα μας βάλουν να πληρώσουμε για αυτό.

 Η εφαρμογή της πολιτικής της «εσωτερικής υποτίμησης»,

διαμέσου των εφαρμοζόμενων μέτρων λιτότητας (τρία Μνημόνια), της τρόικα και των Ελληνικών κυβερνήσεων, στοχεύουν  μεταξύ των άλλων, στην πλήρη απαξίωση της εργασίας,

αλλά και στην υπονόμευση της συνδικαλιστικής δράσης.

Το αποτέλεσμα αυτό των πολιτικών, είναι:

§  η αύξηση της ανεργίας.

§  Η ακύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων Εργασίας.

§  η ευελιξία στην απασχόληση και στις εργασιακές σχέσεις.

§  η μείωση των κατώτερων μισθών με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου που συμπαρασύρει πτωτικά και το μέσο μισθό.

§  τις απολύσεις, την φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Η συνταγή των αγορών και των διεθνών-υπερεθνικών οργανισµών πάντα η ίδια και πάντα χειρότερη από την αρρώστια.

 Είμαστε εδώ επίσης,

γιατί αγωνιούμε για τις ανατροπές και τις εκπτώσεις που βιώνουμε όλοι μας, όσον αφορά στις δημοκρατικές μας κατακτήσεις, αλλά και για την αναζωπύρωση επικίνδυνων για τη δημοκρατία μας φαινομένων.

 Γιατί γνωρίζουμε από την Ιστορία,

 πού οδηγεί η οικονομική κρίση,

η κρίση των θεσμών, η διαφθορά, η βίαιη φτωχοποίηση ενός λαού και ότι άλλο αρνητικό και αναχρονιστικό, 

έρχεται στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.

Ένας από τους μεγάλους στόχους του μνημονίου, προκείμενου να εξασφαλίσουν τα οφειλόμενα οι πιστωτές, (γιατί περί αυτού πρόκειται), είναι η εκποίηση του δημόσιου πλούτου, που διαθέτει η χώρα.

Πρώτη και καλύτερη στην λίστα των αποκρατικοποιήσεων, φιγουράρει η μεγαλύτερη Επιχείρηση της χώρας, η μια και μοναδική βιομηχανική Επιχείρηση που απέμεινε σε αυτό τον τόπο η δική μας Επιχείρηση.

 Κυρίες και Κύριοι της Διοίκησης,

   Θέλω να επισημάνω:

Ότι η σημερινή σας παρουσία μας τιμά,

αλλά ταυτόχρονα μας δίνει και την ευκαιρία να θέσουμε τους προβληματισμούς μας,

ως εργαζόμενοι σε μια Επιχείρηση που τόσο την πονάμε,γιατί ζούμε από αυτή.

Δεν γνωρίζουμε βέβαια αν το ίδιο ισχύει για όλους εσάς,

γιατί εμείς εδώ δεν είμαστε περαστικοί, αλλά διαχρονικοί.

Οι εργαζόμενοι του Ομίλου, έχουν πολλές ανησυχίες για το μέλλον της Επιχείρησης και κατ’ επέκταση για το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους.

Η ανάγκη για αξιοπρεπή επιβίωση,το μέλλον των παιδιών μας, είναι αυτά που πρέπει να μας ενώνουν.

Ας κάνουμε λοιπόν την αγωνία και την οργή μας δύναμη, μην επιτρέπετε στην παραπληροφόρηση,να μας οδηγήσει στην απογοήτευση και τέλος στην αυτοκαταστροφή.

Όλοι εμείς, που αγωνιούμε για το μέλλον της ΔΕΗ,  αναρωτιόμαστε:

Που βαδίζει ο πάλαι ποτέ κραταιός ενεργειακός κολοσσός;

Πως τα τεράστια κέρδη του παρελθόντος, έχουν γίνει τεράστια ελλείμματα σήμερα,… καθώς το εξωτερικό χρέος της ΔΕΗ έχει φτάσει τα 4,967.3 δις ευρώ;

Γιατί τα τιμολόγια τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί υπέρογκα και τα κέρδη είναι συνεχώς μειωμένα;

Τι θα κερδίσει ο Έλληνας καταναλωτής από τις συνεχόμενες αυξήσεις,

εκτός το να μην πληρώνει το λογαριασμό του,

καθώς η ληξιπρόθεσμες οφειλές έχουν φτάσει το 1,7 δις ευρώ;

Τι θα γίνει με το τεράστιο θέμα των ρευματοκλοπών που έχουν φτάσει μόνο για το 2014, πάνω από τις 8.400 χιλιάδες;

Θα επανασυσταθεί η υπηρεσία ερευνών σε νέα μορφή; Ή θα κάνει ο καθένας ότι θέλει;

Φτάσαμε σε σημείο να μην πληρώνει σχεδόν κανείς στην ΔΕΗ,

παρά μόνο τα κορόιδα τα νοικοκυριά και οι εργαζόμενοι σε αυτή,

όπου πληρώνουν το μάρμαρο, των αποτυχημένων πολιτικών των κυβερνήσεων, των τελευταίων ετών.

Οι έχοντες και κατέχοντες, μένουν συνεχώς στο απυρόβλητο, ως πότε και γιατί;

Τι συμβαίνει και η Επιχείρηση έχει συνεχώς νομικές ήττες στα διεθνή και εγχώρια δικαστήρια; όπως οι περιπτώσεις της Αλουμίνιον και της Χαλυβουργικής;

Ποιος πληρώνει το μάρμαρο;

Υπάρχει άραγε στρατηγική και σχέδιο για να απεγκλωβιστούμε από αυτό το τέλμα;

και να αφεθεί η επιχείρηση ελεύθερη, ώστε να ξεπεράσει τα προβλήματα που την ταλανίζουν;

Έχουμε έναν ενεργειακό προγραμματισμό ή έχει αφεθεί η ΔΕΗ και οι θυγατρικές της, ΔΕΔΔΗΕ και ΑΔΜΗΕ, στον αυτόματο πιλότο;

Υπάρχει όραμα για το μέλλον του Ομίλου,

μέσα στο νέο ενεργειακό περιβάλλον;

Το ξεπούλημα κομματιών της επιχείρησης, που προωθείται, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους και οι ευθύνες διαχέονται σε όσους συμβάλουν σε αυτό το ανοσιούργημα.

Ακόμη βέβαια, οι εργαζόμενοι περιμένουνε μια απάντηση, γιατί το μοντέλο ΙΤΟ,

πριν τρία χρόνια, διασφάλιζε το ιδιοκτησιακό μέλλον του ΑΔΜΗΕ, ενώ τώρα ξεπουλιέται;

Τι άλλαξε και γιατί;

Θα υπογράψετε αυτό το ξεπούλημα;

Η λεγόμενη «Μικρή ΔΕΗ», σε πιο στάδιο βρίσκεται;

Ποιες οι επιπτώσεις στο προσωπικό και τι κάνετε για αυτό;

Ακούμε για μοντέλα απελευθέρωσης της αγορά ενέργειας, τύπου: ΝΟΜΕ, αλλά ενημέρωση καμία.

Θα διανοηθεί η Διοίκηση, να συμβιβασθεί με την ιδέα των ανταγωνιστών της,  ιδιωτών ηλεκτροπαραγωγών, που θέλουν να ξεκινούν οι τιμές εκκίνησης στις δημοπρασίες λιγνητικής και υδροηλεκτρικής ισχύς κάτω του λειτουργικού της  κόστους ενέργειας;

Η εφαρμογή του συγκεκριμένου μοντέλου θα επιφέρει απώλεια θέσεων εργασίας στην Εμπορία; Αν είναι έτσι, πως το αντιμετωπίζετε;

Ασφαλιστικό και υγειονομική περίθαλψη σήμερα στο προσωπικό του Ομίλου, επί της ουσίας δεν υπάρχει.

Τι κινήσεις έχει κάνει η Διοίκηση για περαιτέρω ιατροφαρμακευτική περίθαλψη;και τι επίπτωση θα έχει αυτό στο προσωπικό;

Είτε οικονομικά είτε φορολογικά;

Η οικονομική διαχείριση του Ομίλου,

δεν είναι μέσα στα πλαίσια του νόμου,

ενός νόμου για εμάς κατάπτυστος,

όσον αφορά το μισθολογικό κόστος,

αλλά κανένας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη.

Οι εργαζόμενοι θα είναι πάλι τα συνήθη υποζύγια, των αποτυχημένων πολιτικών, Κυβερνήσεων και Διοικήσεων;

Το συνδικαλιστικό κίνηµα στον Όμιλο ΔΕΗ, με αιχμή του δόρατος την ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ, ως οργανωμένος φορέας έκφρασης των συμφερόντων της μισθωτής εργασίας,  δίνει σαφή απάντηση:

 Τις αποτυχίες θα τις πληρώσουν όσοι ευθύνονται.

Δεν θα επιτρέψουμε οι ευθύνες των άλλων να μετακυλήσουν στους εργαζόμενους.

Το προσωπικό είναι πλέον γερασμένο και πολύ λίγο, για να ανταπεξέλθει σε ένα διαρκώς αυξημένο εύρος εργασιών, τι στιγμή που προσλήψεις δεν γίνονται, παρά μόνο ελάχιστες και αυτές μετά από πολύ πίεση από την πλευρά μας.

Το εργατοτεχνικό προσωπικό, που επί της ουσίας κρατά όρθια την επιχείρηση την μια αντιμετωπίζονται ως ήρωες, όταν σας βγάζει από το αδιέξοδο, όπως στις θεομηνίες… και την άλλη ως κόστος, ως ένας απλός λογιστικός αριθμός και αυτόματα τιμωρείται, με κόψιμο του παγίως καταβαλλόμενου επιδόματος επικίνδυνης εργασίας.

Προφανώς για εσάς, κύριοι της Διοίκησης, τα συνεχή ατυχήματα, ενίοτε θανατηφόρα, δεν έχουν τόσο σημασία, όσο η συνεχής δημιουργία στελεχιακού δυναμικού, μερικές φορές χωρίς αντικείμενο.

Γνωρίζεται, τι σημαίνει να δουλεύεις στα Ορυχεία,.στους σταθμούς Παραγωγής και στα εναέρια Δίκτυα; Σε αντίξοες συνθήκες;

Μάλλον όχι, για να αντιμετωπίζεται με αυτή την απαξίωση, ο πιο σκληρά εργαζόμενος συνάδελφος,της ΔΕΗ, του ΔΕΔΔΗΕ και του ΑΔΜΗΕ.

Τα λόγια και οι υποσχέσεις είναι ασκήσεις επί χάρτου και γράμμα κενό περιεχομένου.

    Ως Πρόεδρος του μεγαλύτερου πρωτοβάθμιου σωματείου του Ομίλου ΔΕΗ, εκπροσωπώντας χιλιάδες μέλη, στρατηγικός στόχος του συνδικαλιστικού μας φορέα, μέσα  στο νέο εργασιακό περιβάλλον και τις προοπτικές που διαγράφονται,είναι η προστασία της εργασίας και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτή, όπως :

    Α)  Ελεύθερες Συλλογικές διαπραγματεύσεις

    Β) Προστασία των εργαζομένων από την εργοδοτική αυθαιρεσία.

    Γ)  Προστασία του εισοδήματός μας.

   Δ)  Κατοχύρωση και διεύρυνση των θέσεων εργασίας, μέσα από  νέες προσλήψεις στην επιχείρηση.

Όλα αυτά,μπορούμε να τα πετύχουμε μέσα από μια γόνιμη συνεργασία, βάζοντας τις βάσεις για έναν ειλικρινή διάλογο μεταξύ μας.

 Χωρίς, εκφοβισμούς,

Προαπαιτούμενα ή προειλημμένες αποφάσεις.

Κυρίες και κύριοι,

Αγαπητοί προσκεκλημένοι:

 Για μια φορά ακόμα σας καλωσορίζουμε,

στη Συνδιοργάνωση της Ημερίδας

και σας καλούμε:

Στον κοινό αγώνα.
Στην κοινή προσπάθεια.

Για την προάσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων.
Για την προάσπιση των συμφερόντων της τελευταίας μεγάλης Δημόσιας Επιχείρησης της χώρας, της ναυαρχίδας της Ελληνικής οικονομίας.

Για το καλό όλων μας.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.