Γράφει ο Φώτης Μελέτης
Το τελευταίο διάστημα όταν συναντιέμαι με συναδέλφους, με βομβαρδίζουν με το ερώτημα αν πρόκειται να ζήσουμε ξανά στη ΔΕΗ τις χιλιάδες απολύσεις που έγιναν το 1994 από τη κυβέρνηση Α.Παπανδρέου και αν έχουν βάση τα όσα γράφει το DeiNews.
Μάλιστα ένα συνάδελφος που βιώσαμε μαζί όλη εκείνη την δύσκολη εποχή των απολύσεων και του «κυνηγητού», μου έλεγε με παράπονο αλλά και με πικρή ανάμνηση …
- Θυμάσαι ρε Φώτη τις καταλήψεις και τα ξενύχτια στις σχολές (Άνοιξη, Φάληρο, Φλώρινα) και τις περίεργες βόλτες που έκανε στις σχολές, ο τότε Πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρ.Πρωτόπαππας και μας «παρακαλούσε» να τις σταματήσουμε για να μην δημιουργούμε προβλήματα στη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ!
- Θυμάσαι τις πορείες, το ξύλο, τις φωτιές, τους αγώνες, τις συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις γύρω από τη Χαλκοκονδύλη και το ντου στο Πεπονή στο Υπουργείο Προεδρίας που μας είχε απολύσει με το άρθρο 28 του Ν. 2190/94.
- Θυμάσαι ρε φίλε τότε σε μια γιορτή Πρωτομαγιάς που κράζαμε τον μακαρίτη τον Β.Γιαννόπουλο και τον έσωσε ο Βουλγαράκης!
- Θυμάσαι την αγωνία στα δικαστήρια, την κοροϊδία από ορισμένους μεγαλοσυνδικαλιστές «πράσινους» και «γαλάζιους» και τη λυτρωτική χαρά που νιώσαμε στο άκουσμα της μεγάλης δικαστικής δικαίωσης.
- Θυμάσαι την αλαζονεία και την έπαρση με την οποία μας αντιμετώπιζαν οι δήθεν αγωνιστές ψευτοσοσιαλιστές συνδικαλιστές της εποχής, οι οποίοι προσπαθούσαν να υπονομεύσουν και να καπελώσουν εκείνο τον αγνό αγώνα…
Αφού τον διέκοψα, του υπενθύμισα ότι οι περισσότεροι τότε από εμάς, συμμετείχαμε με πρωτόγονο δυναμισμό και πάθος χωρίς να υπάρχουν ιδιοτελή οφέλη ενώ κάποιοι σημερινοί «φωτισμένοι» κομματικοί εργατοπατέρες που το παίζουν ηγήτορες του Σ/Κ, ήταν ΑΠΩΝ από εκείνους τους ηρωικούς αγώνες των απολυμένων του 1994.
Συνάδελφοι που δούλευαν τότε αλλά και σήμερα σκληρά ως τεχνίτες, ορύχοι και διοικητικοί υπάλληλοι και κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, τους απέλυσαν εν μια νυκτί για να ικανοποιηθούν οι υποστηρικτές του Πρωτόπαππα, του Κανελλόπουλου, του Πολυζωγόπουλου, του Παναγόπουλου και άλλων διάσημων κομματικών συνδικαλιστικών παραγόντων της ΓΣΕΕ.
Από εκείνη την εποχή έχουν αλλάξει πολλά, να όμως που ήρθε ξανά στο προσκήνιο το υπαρκτό σενάριο των απολύσεων στη ΔΕΗ.
Για όσους λοιπόν από τους σημερινούς συνδικαλιστικούς ινστρούχτορες θεωρούν ότι μόνο εκείνοι αγωνίζονται και οι υπόλοιποι είναι εχθροί, συνωμότες και ότι άλλο φαντάζονται, τους θυμίζω ότι το 1994 ΑΠΟΛΥΘΗΚΑΝ περίπου επτά χιλιάδες συμβασιούχοι και ανάμεσα τους εκατοντάδες συνάδελφοι από τις Σχολές της ΔΕΗ (το κόσμημα της Επιχείρησης) και ήσαν ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ πίσω από τους κομματικούς τους πατρώνους.
Δυστυχώς για αυτούς ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΑΜΕ και σήμερα οι περισσότεροι από εμάς αποτελούμε την εργασιακή ραχοκοκαλιά της Επιχείρησης. Το έργο των απολύσεων το έχουμε ξαναδεί… και δεν είμαστε διατεθειμένοι να το ξαναζήσουμε όσο και αν ορισμένοι επιθυμούν διακαώς να ξανασυμβεί.
Ένα από τα πράματα που περηφανευόμαστε από εκείνη την άσχημη εποχή είναι ότι βρεθήκαμε κόντρα στο πολιτικό και συνδικαλιστικό κατεστημένο και το μόνο που κερδίσαμε ήταν τη δουλειά μας και αυτή θέλουμε να κρατήσουμε μόνο.
Αν τολμήσουν να μας απολύσουν δεύτερη φορά τότε η συνδικαλιστική ηγεσία της ΔΕΗ θα πρέπει να αλλάξει χώρα για να σωθεί από την οργή των εργαζομένων!!!
Σήμερα λοιπόν απαιτούμε το αυτονόητο δηλαδή να προασπίσουν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι τη δουλειά μας και να μην κρυφτούν όπως έκαναν το 1994.
ΥΓ: Κάποιοι βέβαια από εκείνο τον έντιμο αγώνα εισέπραξαν στη πορεία σημαντικά οφέλη με αξιώματα στη πολιτική σκηνή και με ενδυνάμωση συλλόγων σφραγίδα που είχαν.Θα είναι κρίμα λοιπόν και απαράδεκτο τώρα να ΣΙΩΠΟΥΝ μπροστά στην καταιγίδα που έρχεται.
ΥΓ: Θέλω να εκφράσω δημόσια τις ευχαριστίες μου στον αγαπημένο φίλο μου Γ.Λ διότι όταν είχα ένα δυσάρεστο περιστατικό μου είπε: μπορεί φίλε μου να έχεις κάνει πολλά λάθη στη ζωή σου αλλά σίγουρα μέχρι τώρα που σε ξέρω δεν ήσουν ποτέ υποτακτικός, δουλοπρεπής, ψεύτης και παρανοϊκός και κυρίως δεν υπερασπιζόσουν το άδικο και δεν χαιρόσουν με τις απολύσεις συναδέλφων σου.
