Στρατηγική επέκτασης σαν της ιταλικής ENEL το 2000 επιλέγει
να ακολουθήσει η ΔΕΗ που μετά την ίδρυση τον Αύγουστο θυγατρικής για είσοδο της στα Βουλγαρία, ετοιμάζεται να «πάει» Τουρκία, και μετά σε άλλες γειτονικές χώρες.
Δεδομένου ότι νομοτελειακά την επόμενη διετία 2014-2015, μετά και την πώληση της «μικρής ΔΕΗ», θα χάσει μερίδιο στην Ελλάδα, η διοίκησή της έχει βάλει σαν στόχο να εξασφαλίσειέσοδα από νέες δραστηριότητες και νέες αγορές.
Έτσι, όπως γίνεται σαφές και από την παρουσίαση των αποτελεσμάτων εξαμήνου που δημοσίευσε χθες η ΔΕΗ, η ίδρυση της PPC Bulgaria από κοινού με την ελβετική Alpic CentralEurope δεν ήταν παρά η αρχή.
Επόμενος στόχος της, που θα ανακοινωθεί σύντομα, (σσ: ετοιμάζονται ήδη τα λογότυπα) είναι η αγορά της Τουρκίας, όπου η ΔΕΗ θα «πάει» μόνη της, δηλαδή με εταιρία της κατά 100% θυγατρική, για να ακολουθήσουν μετά κινήσεις και σε άλλες χώρες.
Αρχή με trading και βλέπουμε
Τόσο στη μία όσο και στην άλλη περίπτωση το διασυνοριακό εμπόριο (trading) ευνοείται από τις τιμές του ρεύματος, ενώ ειδικά στη Βουλγαρία μέσω της νέας εταιρείας η ΔΕΗ αποκτά πρόσβαση σε διαγωνισμούς προμήθειας ισχύος και σε άλλες χώρες όπως Ρουμανία, Σερβία και Σκόπια. Πρώτος σκοπός λοιπόν τοχονδρεμπόριο, τουλάχιστον στην αρχή, γιατί στη ΔΕΗ δεν κρύβουν ότι έχουν πιο φιλόδοξα σχέδια για την δράση της στις γειτονικές αγορές.
Θέλει δε θέλει, πάντως η ΔΕΗ, η εξωστρέφεια είναι μονόδρομος. Παρά την οριακή άνοδο (0,4%) που σημείωσε ο κύκλος εργασιών της στο πρώτο εξάμηνο, τα νούμερα είναι απογοητευτικά. Η συνολική ζήτηση για ρεύμα μειώθηκε κατά3,5% έναντι της ίδιας περιόδου του 2012, και ακόμη και αν στο β’ εξάμηνο η τάση επιβραδυνθεί, και πάλι το φετινό πρόσημο θα είναι αρνητικό.
Ομοιότητες με ENEL
Παρόμοιες σκέψεις με αυτές της διοίκησης της ΔΕΗ θα έκανε και η διοίκηση της ENEL το 2000, όταν επί Πρωθυπουργίας του κεντροαριστερού Μάσιμο Ντ’ Αλέμα έσπασε σε τρία κομμάτια, τα οποία πουλήθηκαν μέσω διεθνώνδιαγωνισμών. Η ιταλική εταιρεία αξιοποίησε τα έσοδα από τις πωλήσεις για ναεξαγοράσει εταιρείες στο εξωτερικό, με σημαντικότερη εκείνη της ισπανικήςEndesa.
Φυσικά τα μεγέθη δεν είναι ίδια, υπάρχουν ωστόσο ανάμεσα στις δύο επιχειρήσεις τρία κοινά : Η νομοτελειακή απώλεια μεριδίου αγοράς, ηεξωστρέφεια ως τη μοναδική διέξοδο, και γειτονικές αγορές σε περίοδο ανάπτυξης (τότε η Ισπανία στην περίπτωση της ENEL, τώρα η Τουρκία στην περίπτωση της ΔΕΗ).
Θυμίζουμε επίσης ότι η ΔΕΗ έχει να περιμένει σημαντικά έσοδα από την πώληση τόσο του 51% του ΑΔΜΗΕ (κατά 100% θυγατρική της) όσο και από της «μικρής ΔΕΗ». Έσοδα που θα πάρει εν είδη «προίκας» για να ανεβάσει την αξία της, και να πουληθεί σε καλύτερη τιμή όταν το Δημόσιο διαθέσει το 17% των μετοχών της σε στρατηγικό επενδυτή.
