Απρόβλεπτες συνέπειες για το συνολικό project ιδιωτικοποίησης
της ΔΕΗ,
δυσανάλογα μεγάλες σε σχέση με τη σημασία του θέματος αυτού καθεαυτού,
είναι πιθανόν να έχει η προχθεσινή απόσυρση της τροπολογίας στο
Νομοσχέδιο για τον ΑΔΜΗΕ, που ρύθμιζε τα των υποχρεώσεων προς τον
ασφαλιστικό φορέα των εργαζομένων.
Η τροπολογία στην πραγματικότητα, όπως παραδέχονται ακόμα και αντιδρώντες συνδικαλιστές σε κατ΄ιδίαν συνομιλίες τους, δεν άλλαζε τη σημερινή υφιστάμενη κατάσταση, αλλά αντίθετα έκανε απολύτως σαφές ότι για τα πιθανά ελλείμματα του ταμείου των εργαζομένων στο μέλλον, αποκλειστικός υπεύθυνος και εγγυητής των συντάξεων θα είναι το δημόσιο. Εξασφάλιζε δε τα δικαιώματα των εργαζομένων ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΔΕΗ και των θυγατρικών της. Επιβεβαίωνε δηλαδή αυτό που προβλέπεται από το 1999 με το νόμο Βενιζέλου. Παρόλα αυτά, η αντίδραση κάποιων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (κυρίως από την Κοζάνη και τις άλλες ηλεκτροπαραγωγές περιοχές) ανάγκασε το ΥΠΕΚΑ να αποσύρει την τροπολογία. Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της αγοράς, μπορεί να αποτελέσει ακόμα και αιτία για να ναυαγήσει η πώληση του ΑΔΜΗΕ. Και τούτο διότι δημιουργείται ένα κλίμα αβεβαιότητας που θα επηρεάσει τους δυνάμει επενδυτές αφού κινδυνεύουν να εμπλακούν σε δικαστικές και άλλες διαμάχες. Αν προστεθεί το στοιχείο αυτό στην απειλή του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα επανακρατικοποιήσει τον ΑΔΜΗΕ αλλά και στο υψηλό, ακόμα, country risk που χαρακτηρίζει την ελληνική οικονομία, τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα.
Η μικρή ΔΕΗ
Το κυριότερο όμως είναι ότι απόσυρση της τροπολογίας δημιουργεί προηγούμενο το οποίο κινδυνεύει να «βρεί μπροστά της» η κυβέρνηση όταν, σε λίγες εβδομάδες θα πρέπει να φέρει στη Βουλή το νομοσχέδιο για τη δημιουργία και πώληση της «μικρής ΔΕΗ». Εκτιμάται δηλαδή ότι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που εκλέγονται στις - αρκετές – περιοχές της χώρας που συνδέονται άμεσα με την ηλεκτροπαραγωγική δραστηριότητα της ΔΕΗ θα δεχθούν πολύ μεγάλη πίεση από τις τοπικές κοινωνίες, την οποία θα μεταφέρουν προς το ΥΠΕΚΑ. «Είναι πολύ δύσκολο να περάσει πλέον από αυτή τη Βουλή ένα τέτοιο νομοσχέδιο» δηλώνει στο energypress παράγοντας που γνωρίζει καλά τα τεκταινόμενα στο κοινοβούλιο. Όπως εξηγεί στη συνέχεια «μετά από αρκετές φορές που έχει παιχτεί στη Βουλή το ίδιο έργο, δηλαδή να αντιδρούν οι βουλευτές και οι υπουργοί να υποχωρούν λόγω της ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, οι βουλευτές γνωρίζουν πλέον ότι η πίεσή τους μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Μια τέτοια στάση την απαιτούν μάλιστα οι ψηφοφόροι τους. Έτσι μια κοινοβουλευτική ανταρσία είναι ευκολότερη τώρα από οποιαδήποτε άλλη περίοδο».
Πρέπει δε να σημειωθεί ότι η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ (με το σχέδιο τριών φάσεων) δεν είναι μόνον μνημονιακή υποχρέωση. Αποτελεί και το «εργαλείο» για να ολοκληρωθεί η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού, να σταματήσουν οι μεταβατικές διατάξεις και να προσαρμοστεί η χώρα μας στο ενιαίο ευρωπαϊκό μοντέλο. Πιθανή αποτυχία θα ανατρέψει όλα τα σημερινά δεδομένα και θα οδηγήσει στο να «ξαναγραφτούν τα σενάρια».
Το χρονοδιάγραμμα
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, με βάση δηλαδή το μνημόνιο, το δεύτερο εξάμηνο του 2014 και αφού θα έχει πωληθεί το 66% του ΑΔΜΗΕ, προγραμματίζεται η προκήρυξη του διαγωνισμού για την πώληση της «μικρής ΔEH», της εταιρείας στην οποία θα περάσει το 30% του παραγωγικού και εμπορικού χαρτοφυλακίου της σημερινής ΔEH, δηλαδή παραγωγικές μονάδες συνολικής ισχύος 2.400 MW, εκ των οποίων τα 1.400 MW αντιστοιχούν σε λιγνιτικές μονάδες, μαζί με τα ορυχεία λιγνίτη που τις τροφοδοτούν, και τα υπόλοιπα σε υδροηλεκτρικούς σταθμούς. Στη νέα εταιρεία θα περάσει η πελατειακή βάση και το ανθρώπινο δυναμικό, τα χρέη και οι υποχρεώσεις που αναλογούν.
Η αποκρατικοποίηση θα ολοκληρωθεί με την πώληση του πακέτου 17% των μετοχών της ΔEH που ήδη έχει περάσει από το ελληνικό δημόσιο στο TAIΠEΔ.
http://www.energypress.gr/news/reuma/Kindyneyei-me-nayagio-to-shedio-ths-mikrhs-DEH
Η τροπολογία στην πραγματικότητα, όπως παραδέχονται ακόμα και αντιδρώντες συνδικαλιστές σε κατ΄ιδίαν συνομιλίες τους, δεν άλλαζε τη σημερινή υφιστάμενη κατάσταση, αλλά αντίθετα έκανε απολύτως σαφές ότι για τα πιθανά ελλείμματα του ταμείου των εργαζομένων στο μέλλον, αποκλειστικός υπεύθυνος και εγγυητής των συντάξεων θα είναι το δημόσιο. Εξασφάλιζε δε τα δικαιώματα των εργαζομένων ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΔΕΗ και των θυγατρικών της. Επιβεβαίωνε δηλαδή αυτό που προβλέπεται από το 1999 με το νόμο Βενιζέλου. Παρόλα αυτά, η αντίδραση κάποιων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (κυρίως από την Κοζάνη και τις άλλες ηλεκτροπαραγωγές περιοχές) ανάγκασε το ΥΠΕΚΑ να αποσύρει την τροπολογία. Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της αγοράς, μπορεί να αποτελέσει ακόμα και αιτία για να ναυαγήσει η πώληση του ΑΔΜΗΕ. Και τούτο διότι δημιουργείται ένα κλίμα αβεβαιότητας που θα επηρεάσει τους δυνάμει επενδυτές αφού κινδυνεύουν να εμπλακούν σε δικαστικές και άλλες διαμάχες. Αν προστεθεί το στοιχείο αυτό στην απειλή του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα επανακρατικοποιήσει τον ΑΔΜΗΕ αλλά και στο υψηλό, ακόμα, country risk που χαρακτηρίζει την ελληνική οικονομία, τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα.
Η μικρή ΔΕΗ
Το κυριότερο όμως είναι ότι απόσυρση της τροπολογίας δημιουργεί προηγούμενο το οποίο κινδυνεύει να «βρεί μπροστά της» η κυβέρνηση όταν, σε λίγες εβδομάδες θα πρέπει να φέρει στη Βουλή το νομοσχέδιο για τη δημιουργία και πώληση της «μικρής ΔΕΗ». Εκτιμάται δηλαδή ότι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που εκλέγονται στις - αρκετές – περιοχές της χώρας που συνδέονται άμεσα με την ηλεκτροπαραγωγική δραστηριότητα της ΔΕΗ θα δεχθούν πολύ μεγάλη πίεση από τις τοπικές κοινωνίες, την οποία θα μεταφέρουν προς το ΥΠΕΚΑ. «Είναι πολύ δύσκολο να περάσει πλέον από αυτή τη Βουλή ένα τέτοιο νομοσχέδιο» δηλώνει στο energypress παράγοντας που γνωρίζει καλά τα τεκταινόμενα στο κοινοβούλιο. Όπως εξηγεί στη συνέχεια «μετά από αρκετές φορές που έχει παιχτεί στη Βουλή το ίδιο έργο, δηλαδή να αντιδρούν οι βουλευτές και οι υπουργοί να υποχωρούν λόγω της ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, οι βουλευτές γνωρίζουν πλέον ότι η πίεσή τους μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Μια τέτοια στάση την απαιτούν μάλιστα οι ψηφοφόροι τους. Έτσι μια κοινοβουλευτική ανταρσία είναι ευκολότερη τώρα από οποιαδήποτε άλλη περίοδο».
Πρέπει δε να σημειωθεί ότι η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ (με το σχέδιο τριών φάσεων) δεν είναι μόνον μνημονιακή υποχρέωση. Αποτελεί και το «εργαλείο» για να ολοκληρωθεί η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού, να σταματήσουν οι μεταβατικές διατάξεις και να προσαρμοστεί η χώρα μας στο ενιαίο ευρωπαϊκό μοντέλο. Πιθανή αποτυχία θα ανατρέψει όλα τα σημερινά δεδομένα και θα οδηγήσει στο να «ξαναγραφτούν τα σενάρια».
Το χρονοδιάγραμμα
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, με βάση δηλαδή το μνημόνιο, το δεύτερο εξάμηνο του 2014 και αφού θα έχει πωληθεί το 66% του ΑΔΜΗΕ, προγραμματίζεται η προκήρυξη του διαγωνισμού για την πώληση της «μικρής ΔEH», της εταιρείας στην οποία θα περάσει το 30% του παραγωγικού και εμπορικού χαρτοφυλακίου της σημερινής ΔEH, δηλαδή παραγωγικές μονάδες συνολικής ισχύος 2.400 MW, εκ των οποίων τα 1.400 MW αντιστοιχούν σε λιγνιτικές μονάδες, μαζί με τα ορυχεία λιγνίτη που τις τροφοδοτούν, και τα υπόλοιπα σε υδροηλεκτρικούς σταθμούς. Στη νέα εταιρεία θα περάσει η πελατειακή βάση και το ανθρώπινο δυναμικό, τα χρέη και οι υποχρεώσεις που αναλογούν.
Η αποκρατικοποίηση θα ολοκληρωθεί με την πώληση του πακέτου 17% των μετοχών της ΔEH που ήδη έχει περάσει από το ελληνικό δημόσιο στο TAIΠEΔ.
http://www.energypress.gr/news/reuma/Kindyneyei-me-nayagio-to-shedio-ths-mikrhs-DEH
