Τα πακέτα των μικρών ΔΕΗ, θα περιλαμβάνουν λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές μονάδες, ενώ εναλλακτικά δεν αποκλείεται η πώληση λιγνιτωρυχείων που θα τροφοδοτούν κάποιες από τις μονάδες που θα πουληθούν.
Στις μικρές αυτές ΔΕΗ εξάλλου δεν αποκλείεται να συμπεριληφθούν και άλλα πάγια όπως μονάδες φυσικού αερίου. Η λύση αυτή αποτελεί την ελληνική παραλλαγή του περίφημου ιταλικού μοντέλου, που χρησιμοποιήθηκε για την απελευθέρωση της αγοράς στη γειτονική χώρα μέσω της πώλησης παγίων της κρατικής Enel, η οποία παρέμεινε υπό τον έλεγχο του δημοσίου, με μειωμένη ωστόσο επιρροή στην εγχώρια αγορά της Ιταλίας.
Η μεταρρύθμιση στην ιταλική αγορά, έγινε το 2000, επί της σοσιαλιστικής κυβερνήσεως Νταλέμα και η Enel διέθεσε το 30% του παραγωγικού της δυναμικού, τη διοίκηση του δικτύου μεταφοράς ενώ πούλησε δίκτυα διανομής σε δημοτικές εταιρείες μεγάλων πόλεων όπως η Pώμη, το Mιλάνο, το Tορίνο κλπ. Τα έσοδα από τις πωλήσεις χρησιμοποιήθηκαν ώστε να αποκτηθούν συμμετοχές και πάγια στο εξωτερικό, με σημαντικότερη εξαγορά αυτή της ισπανικής Endesa.
Αποτέλεσμα των διεργασιών του 2000 ήταν η Enel να εξελιχθεί σε έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες της ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρισμού.
Στο επίκεντρο των πωλήσεων παγίων της ΔΕΗ αναμένεται να βρεθεί η πρόταση της Κομισιόν για υποχρεωτική πώληση τεσσάρων λιγνιτικών μονάδων σε έναν ή περισσότερους γύρους με τη δημιουργία έως τριών ανωνύμων εταιρειών στις οποίες θα εισφερθούν οι μονάδες. Πιο αναλυτικά η πρόταση της Κομισιόν αφορά στην πώληση των μονάδων Μελίτη 1 ισχύος 289MW, Μεγαλόπολη 3 ισχύος 255MW, Αμύνταιο 1 ισχύος 273 MW και Αμύνταιο 2 ισχύος 273MW. Σε αυτές τις εταιρείες, εκτός από τις λιγνιτικές εξετάζεται να εισφερθούν υδροηλεκτρικές μονάδες (κάποιο από τα συγκροτήματα υδροηλεκτρικών σε ποτάμια όπως ο Αχελώος, ο Αλιάκμονας ή ο Νέστος). Επίσης εξετάζεται η «προίκα» των εταιρειών να περιλαμβάνει λιγνιτωρυχεία ή ακόμη και μονάδες φυσικού αερίου, παλιές (ουσιαστικά θα πωλείται το site και η άδεια) ή νέες.
Ενδιαφέρον
Η λύση των «μικρών ΔΕΗ» προκύπτει εκ των πραγμάτων εξαιτίας και του ασθενούς έως ανύπαρκτου ενδιαφέροντος για μεμονωμένες πωλήσεις μονάδων. Αντίθετα στην περίπτωση που δημιουργηθούν εταιρείες που θα έχουν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα παραγωγικού δυναμικού της εταιρείας που θα περιλαμβάνει λιγνίτες, υδροηλεκτρικά και φυσικό αέριο, τότε το σκηνικό διαφοροποιείται. Πληροφορίες θέλουν η κυβέρνηση να έχει γίνει αποδέκτης ενδιαφέροντος από γνωστές ξένες εταιρείες όπως η ιταλική Edison, μέλος του ομίλου της EdF, και η γερμανική RWE.
Ηγερμανική εταιρεία είχε αποπειραθεί χωρίς επιτυχία να ξεκινήσει στρατηγική συνεργασία με τη ΔΕΗ επί διοικήσεως Τ. Αθανασόπουλου, ο οποίος πλέον έχει τοποθετηθεί επικεφαλής του ταμείου αποκρατικοποιήσεων.
Πάντως η δημιουργία μίας ή δύο μικρών εταιρειών, που θα πουληθούν σε τρίτους παίκτες της αγοράς, αποτελεί μια χρονοβόρα διαδικασία και είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ιταλία απαιτήθηκαν πάνω από δύο χρόνια, για να ξεκινήσουν πωλήσεις παγίων της Enel.
Πρακτικά λοιπόν στην περίπτωση της ΔΕΗ το πωλητήριο δεν μπορεί να μπει πριν από το 2014. Νωρίτερα, το ερχόμενο φθινόπωρο, αναμένεται να προωθηθεί ένα μεταβατικό μοντέλο για την απελευθέρωση της αγοράς, που θα βασίζεται στη γαλλική εμπειρία. Στην περίπτωση της κρατικής εταιρείας EDF, δόθηκαν πακέτα ισχύος σε τιμές κόστους με εξάμηνη ή ετήσια διάρκεια είτε σε εταιρείες εμπορίας ή απευθείας σε μεγάλους βιομηχανικούς καταναλωτές. Το ίδιο έχει προταθεί να γίνει και για τη ΔΕΗ, με την ενέργεια που παράγεται από λιγνιτικές μονάδες και υδροηλεκτρικά, ώστε να οδηγηθούμε σε ένα είδος απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρισμού και στη λιανική.
Σύμφωνα με την πρόταση που έχει κατατεθεί από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, το γαλλικό μοντέλο θα μπορούσε να λειτουργήσει ως συμπληρωματικό ή μεταβατικό σχήμα για την πραγματική απελευθέρωση με την πώληση παγίων σε τρίτους παίκτες εκτός ΔΕΗ.
Νομοθετικές ρυθμίσεις
Στο πλαίσιο της προώθησης συνολικά των αποκρατικοποιήσεων εταιρειών του Δημοσίου, η κυβέρνηση προωθεί μια σειρά από νομοθετικές ρυθμίσεις, με άμεση εφαρμογή και στην περίπτωση της ΔΕΗ. Χαρακτηριστικότερη, η κατάργηση του ορίου του 20% της συμμετοχής ιδιωτών σε ΔΕΚΟ στρατηγικού χαρακτήρα αλλά και η κατάργηση της υποχρεωτικής συμμετοχής συνδικαλιστών στα Δ.Σ. Επίσης μεταξύ των αλλαγών που προωθούνται περιλαμβάνεται και η αλλαγή του ορίου του 51% για το ποσοστό του δημοσίου σε ΔΕΚΟ. Θυμίζουμε ότι ήδη στη ΔΕΗ υπάρχει ισχυρή παρουσία δύο μεγάλων fund της Silchester με 13,8% και της Fidelity με 5%.
Με βάση τις τελευταίες αλλαγές στο καταστατικό της ΔΕΗ, θεωρητικά τα fund θα μπορούσαν ακόμη και να εκλέξουν δικό τους εκπρόσωπο στο Δ.Σ. της εταιρείας που αριθμεί 11 μέλη.
http://www.energypress.gr/
